Vandaag 22 jaar geleden is Robin, onze dochter geboren. Zoals ieder jaar heb ik met een donatie een plaatje aangevraagd. In eerste instantie voor een donatie aan het Rode Kruis met dit jaar het thema ‘Breng ze weer samen’. Een aangrijpend thema met voor mij een dubbele lading net als het nummer wat ik aangevraagd heb, een (cover)nummer van The Kik “Schuilen bij jou”. En in de tweede plaats voor Robin haar verjaardag. Vandaag de 22ste is ze 22 geworden dus hebben wij het symbolische bedrag van 22 euro gedoneerd.
De tekst van het nummer was sowieso al aangrijpend maar heeft inmiddels een andere lading voor mij erbij gekregen. Vier miljoen mensen zijn familie kwijt geraakt door allerlei verschrikkelijk en mensonterende omstandigheden. “‘K ben je kwijt, ik ben je kwijt” begint het nummer mee. Toepasselijker kan het niet….. De rest van de tekst staat onder de YouTube clip.
Een andere lading die in het nummer zit is een hele persoonlijke. Het heeft heel weinig gescheeld of mijn gezin was mij kwijt en dat kwam door mijn depressie. Vorig jaar om deze tijd had ik er geen zin meer in, zag ik het niet meer zitten en wilde dat de/mijn ellende in mijn hoofd stopte. Niet dat ik perse dood wilde maar het was in mijn ogen op dat moment dé oplossing om van die ellende, die storm, shit in mijn hoofd af te zijn.
Nog steeds ben ik ontzettend blij dat ik niet vóór de trein ben gestapt maar erin. Dat ik mijn gezin in principe iedere dag om mij heen heb, ondanks dat Robin hier niet meer woont. Wij zijn in de gelukkige omstandigheden dat wij elkaar altijd op kunnen zoeken en/of bellen. En dat wij zondag naar Apeldoorn kunnen rijden om Robin op te halen. Zij werkt op dit moment bij het Rode Kruis als vrijwilligerscoördinator voor Serious Request.
Positief is dat ik ben er nog niet maar het gaat gelukkig met kleine stapjes (en dat zijn vaak grote overwinningen voor mijzelf) vooruit. Mede dankzij mijn vriendin en kinderen, mijn gezin.
Tekst The Kik; Schuilen bij jou.
‘k ben je kwijt, ik ben je kwijt
en ik voel niet wie ik ben
ik ben je kwijt, ik ben je kwijt
ik moet verder en ontken
want in m’n hart weet ik dondersgoed
waarom ik elke keer weer janken moet
het zingt hetzelfde nummer keer op keer
zoals jij vroeger altijd deed wanneer we
slapen gingen ’s avonds laat
een droom of melodie
waarin ik jou weer zie
waarin ik jou steeds weer zie
als ik huilde of bang was, of stierf van de kou
kon ik schuilen bij jou, kon ik schuilen bij jou
als ik huilde of bang was, of stierf van de kou
kon ik schuilen bij jou, kon ik schuilen
ik mis je zo, ik mis je zo
tot het einde van de tijd
ik mis je zo, ik mis je zo
ook al weet ik dat het slijt
want in m’n hart weet ik dondersgoed
waarom ik elke keer weer janken moet
ik weet niet wat de toekomst biedt
en in een god geloof ik ook al niet
maar waar ik ooit ook heen mag gaan
waarom, wanneer, met wie
‘k hoop dat ik jou weer zie
‘k hoop dat ik jou daar weer zie
als ik huilde of bang was, of stierf van de kou
kon ik schuilen bij jou, kon ik schuilen bij jou
als ik huilde of bang was, of stierf van de kou
kon ik schuilen bij jou, kon ik schuilen
als ik huilde of bang was, of stierf van de kou
kon ik schuilen bij jou, kon ik schuilen bij jou
als ik huilde of bang was, of stierf van de kou
kon ik schuilen bij jou, kon ik schuilen bij jou
als ik huilde of bang was, of stierf van de kou
kon ik schuilen bij jou, kon ik schuilen
ik mis je zo, ik mis je zo
tot het einde van de tijd
Zo mooi geschreven, zo mooi verwoord. Het raakt me. Het raakt me om mezelf omdat ik delen herken. Het raakt me om jou omdat ik je zoveel licht gun. De tekst in het lied is prachtig, ook herkenbaar. Herkenbaar vooral omdat ik het ooit tegen mezelf zei `ik ben je kwijt`. Dank voor het delen.