Wachten…..      

Wachten op de bus. Wachten tot de aardappels koken. Wachten tot de afwasteil vol is.

Allemaal soorten van wachten die te overzien zijn en beïnvloedbaar door jezelf.

Wachten op je rijexamenuitslag. Wachten op dat telefoontje of je voor je schoolexamen geslaagd bent. Wachten (2 weken) op een uitslag van een onderzoek in het ziekenhuis…..

Al een heel stuk minder te overzien.

Wachten op het moment dat je noodgedwongen door ziekte afscheid moet gaan nemen van je collega’s op het werk en daardoor ook van een stuk zekerheid van een vast baan. Dat is drie keer klote!

Manisch?

Al dagen loop ik met mijn ziel onder mijn arm(en) omdat het moment heel dichtbij is dat het laatste voor mij gaan gebeuren. Er is door een (kort) onderzoek min of meer aangetoond dat ik niet bipolair ben……mijn gezin denkt daar regelmatig anders over :). Afgelopen dagen ben ik allerlei excuses aan het zoeken (en vinden) om maar niet stil te hoeven zitten, ondanks dat mijn lichaam aangeeft dit juist wel nodig te hebben. Maar mijn geest is ongedurig, druk, aan het overkoken. En neemt regelmatig het voortouw. Artikelen en bezigheden voor www.puurtafelen.nl, cd/dvd kasten leegruimen, teringzooi in de schuur opruimen, in de bijkeuken het één en ander veranderen (lees => verbouwen), (te ver) met de hondjes gaan lopen, ’s avonds nog een appelkruimelamandelspijsspeculaastaart bakken…….klote en onrustig slapen. Kort (geen) lontje. WHAAAAAAAAA !!!!! Wat nou niet manisch !

Vanmiddag is het zover……het officiële afscheid van mijn SP collega’s in de Tweede Kamer in Den Haag. Vanmiddag om 17:00 uur begint het. Vanavond is het officieel voorbij. En dat vreet en doet pijn.

Nieuw hoofdstuk

Na vandaag is het zover dat ik aan nieuwe hoofdstukken kan beginnen. ‘Leuke’ dingen doen zoals fotograferen (www.captoimago.nl ), (food)bloggen, recepten uitproberen van en voor Puur Tafelen. Dingen doen waar ik energie van krijg. Mijn negatieve ervaringen om gaan zetten in positieve. Door mensen kennis te laten maken met mijn verhalen en ervaringen. Zodat zij kunnen voorkomen in dezelfde situatie terecht te komen. Of mensen te helpen/begeleiden die in een zelfde situatie zitten op dit moment. Door op termijn workshops te gaan geven. Door mijn ervaringen te delen op www.puntkommaarop.nl Door voorlichting/spreekbeurten te geven (voor mijzelf of als ambassadeur van Samen Sterk Zonder Stigma, of andere organisaties).

Een punt erachter en een dikke streep eronder en vol frisse moed de toekomst in…….

En nu? Nu ga ik de hondjes uitlaten 🙂