Verjaardagen…ik heb er niet zoveel mee. Zeker niet die van mijzelf.
Normaal zal ik er niet mee te koop lopen dat ik jarig ben…..maar deze keer maak ik een uitzondering. Waarom?
Omdat ik in de afgelopen 50 jaar een aantal keer gedacht heb deze leeftijd niet eens te halen. Maar…..wel dus. En als ik er zo over na denk vind ik het nog niet zo erg ook. Niet erg dat ik bij het begin van mijn laatste depressie die stap niet gezet heb…Niet erg dat ik een jaar of 4, 5 geleden (eindelijk) professionele hulp gezocht heb….Niet erg dat die muur om mij heen zo goed als weggevallen is. Niet erg dat ik 50 jaar word.
Het vieren van verjaardagen van mijzelf vond en vind ik niet belangrijk maar vandaag zal ik er toch nog wel meerdere keren aan denken dat ik toch echt de 50 gehaald heb en dat ik het nog leuk vind ook. Ook deze verjaardag zal in hele kleine kring gevierd worden…..voor mij meer dan genoeg ;).
Op naar de volgende….minimaal 25 jaar….zoals ik er nu over denk ZEKER !